معرفی فیلم I’m Still Here / خلاصه داستان و نقد فیلم برنده اسکار بهترین فیلم خارجی

فیلم I’m Still Here از بهترین‌های سال جاری بوده است که درنهایت موفق به کسب جایزه اسکار بهترین فیلم زبان غیر انگلیسی شد. در این بخش از سایت ادبی و هنری تاپ ناز ضمن نقد و بررسی، این فیلم را به صورت کامل به شما دوستان معرفی خواهیم کرد. پس اگر به دنبال تماشای این اثر درخشان هستید، با ما همراه شوید.

خلاصه داستان فیلم I’m Still Here

در دسامبر 1970، روبن پاوا در یک خانه دل‌انگیز نزدیک به ساحل لبلون با همسرش یونیس و پنج فرزندشان زندگی می‌کند. پس از لغو سمت خود در آغاز کودتای نظامی برزیل در سال 1964، پاوا به حرفه مدنی خود بازمی‌گردد و همچنان از تبعیدی‌های سیاسی حمایت می‌کند بدون اینکه فعالیت‌هایش را با خانواده‌اش در میان بگذارد. پس از ربوده شدن سفیر سوئیس در برزیل توسط گروه‌های انقلابی، کشور با بی‌ثباتی سیاسی روبه‌رو می‌شود. دوستانشان، فرناندو و دالوا گاسپاریان، تصمیم می‌گیرند به لندن پناه ببرند و دختر بزرگ پاوا، ورا، را نیز با خود ببرند.

ورا پیش‌تر در حین بازگشت از سینما با دوستانش شاهد خشونت‌های نظامی بوده است. در ژانویه 1971، یک یورش نظامی به خانه پاوا صورت می‌گیرد که منجر به دستگیری و ناپدید شدن او می‌شود.

پرس‌وجوهای عمومی یونیس درباره whereabouts روبن منجر به دستگیری و شکنجه او به مدت پنج روز می‌شود. الیانا، دختر نوجوان آنها نیز زندانی می‌شود اما پس از 24 ساعت آزاد می‌گردد. یونیس مورد بازجویی قرار می‌گیرد که آیا همسرش با جنبش‌های طرفدار دموکراسی در ارتباط است که او این موضوع را رد می‌کند….

تیم بازیگری

شخصیت‌های مهم و بازیگران معروفی در مقام بازیگر در این فیلم حضور داشته‌اند. در ادامه نگاهی بر نقش و زندگی آن‌ها خواهیم داشت.

فرناندا تورس

فرناندا پینهیرو مونتیرو تورس بازیگر برزیلی است. او در ریو دو ژانیرو در خانواده بازیگران فرناندو تورس و فرناندا مونته‌نگرو به دنیا آمد. وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم کن در سال ۱۹۸۶ شده است.

تورس به‌خاطر اجرای تحسین‌شده‌اش در نقش یونیس پایوا در فیلم درام هنوز اینجا هستم (۲۰۲۴) نخستین بازیگر برزیلی، آمریکای لاتین و پرتغالی‌زبان بود که برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن – فیلم درام شد. او همچنین نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد و دومین بازیگر برزیلی پس از مادرش است که در این بخش نامزد شده است.

مطلب مشابه: معرفی فیلم آنورا ( خلاصه داستان و نقد فیلم Anora فیلم برنده اسکار 2025 )

سلتون ملو

سلتون ملو بازیگر و کارگردان برزیلی است. از کارهای معروف او می‌توان به بازی در فیلم‌های دوست هندوی من، چهار روز در سپتامبر، دلقک و زباله اشاره کرد.

فرناندا مونته‌نگرو

فرناندا مونته‌نگرو یک هنرپیشه اهل برزیل است. او به خاطر بازی در فیلم ایستگاه مرکزی، نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر زن در هفتاد و یکمین دوره جوایز اسکار شد. از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به عشق در سال وبا، ایستگاه مرکزی اشاره کرد.

جوایز و افتخارات

این فیلم نخستین نمایش جهانی خود را در ۱ سپتامبر ۲۰۲۴ در هشتاد و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز داشت که در آن‌جا با تحسین منتقدان همراه بود و به اتفاق آرا نقش‌آفرینی فرناندا تورس را ستایش کردند، و برنده جایزه بهترین فیلم‌نامه جشنواره شد.

این فیلم از سوی هیئت ملی بازبینی به عنوان یکی از ۵ فیلم بین‌المللی برتر سال ۲۰۲۴ برگزیده شد. هنوز اینجا هستم در هشتاد و دومین مراسم گلدن گلوب نامزد بهترین فیلم خارجی‌زبان و برندهٔ بهترین بازیگر زن – فیلم درام برای تورس شد.

این فیلم در نود و هفتمین دوره جوایز اسکار نامزد جوایز بهترین بازیگر زن (تورس) و بهترین فیلم شد و با کسب جایزه اسکار بهترین فیلم بین‌المللی، نخستین فیلم ساخت برزیل بود که برندهٔ جایزهٔ اسکار شد.

نقد و بررسی فیلم I’m Still Here 2024توسط تاپ ناز

فیلم “من هنوز اینجا هستم” (I’m Still Here 2024)، ساخته‌ی والتر سالس، کارگردان برجسته برزیلی، یک درام زندگی‌نامه‌ای سیاسی است که بر اساس کتاب خاطرات مارسلو روبنس پایوا به همین نام (منتشرشده در سال ۲۰۱۵) ساخته شده است. این اثر که در هشتاد و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در سپتامبر ۲۰۲۴ برای اولین بار به نمایش درآمد، با استقبال گسترده منتقدان روبه‌رو شد و جایزه بهترین فیلمنامه را از آن خود کرد. همچنین، این فیلم به عنوان نماینده برزیل در بخش بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵ انتخاب شده و توانسته موفقیت تجاری قابل‌توجهی نیز کسب کند؛ با بودجه ۱.۵ میلیون دلاری، فروشی بالغ بر ۲۹.۹ میلیون دلار را ثبت کرده و به پرفروش‌ترین فیلم برزیلی از زمان همه‌گیری کووید-۱۹ تبدیل شده است.

داستان و مضمون

داستان فیلم در برزیل سال ۱۹۷۱ و در اوج دیکتاتوری نظامی این کشور روایت می‌شود. محور اصلی، زندگی یونیس پایوا (با بازی فرناندا تورس) است؛ مادری با پنج فرزند که پس از ربوده شدن و ناپدید شدن همسرش، روبنس پایوا (سلتون ملو)، نماینده سابق حزب کارگر برزیل، به دست نیروهای حکومتی، مجبور می‌شود زندگی خود و خانواده‌اش را از نو بسازد. روبنس، که یک روزنامه‌نگار و سیاستمدار مخالف رژیم بود، به شکلی ناگهانی از زندگی خانواده حذف می‌شود و این واقعه، یونیس را در مسیری از مبارزه، استقامت و جست‌وجوی حقیقت قرار می‌دهد.

فیلم به زیبایی تضاد میان زندگی روزمره و آرام یک خانواده و فضای خفقان‌آور و تهدیدآمیز دیکتاتوری را به تصویر می‌کشد. از سویی، لحظات صمیمی و گرم خانوادگی را می‌بینیم و از سوی دیگر، سایه سنگین سرکوب و خشونت رژیم نظامی بر زندگی آن‌ها سنگینی می‌کند. این روایت نه‌تنها یک پرتره خانوادگی از هم گسیخته را نشان می‌دهد، بلکه به‌طور کلی‌تر، تصویری از مقاومت انسانی در برابر ظلم و ستم ارائه می‌دهد.

کارگردانی و اجرا

والتر سالس، که پیش‌تر با آثاری چون خاطرات موتورسیکلت (۲۰۰۴) و ایستگاه مرکزی (۱۹۹۸) توانایی خود را در به تصویر کشیدن داستان‌های انسانی در بستر مسائل اجتماعی نشان داده بود، در این فیلم نیز با ظرافت و دقت عمل کرده است. او با استفاده از روایتی خطی اما پراحساس، مخاطب را به درون زندگی شخصیت‌ها می‌برد و موفق می‌شود پیوند عمیقی میان تماشاگر و کاراکترها ایجاد کند. فیلمبرداری واقع‌گرایانه و طراحی صحنه که به‌خوبی حال‌وهوای دهه ۱۹۷۰ برزیل را بازسازی کرده، از نقاط قوت برجسته اثر است.

فرناندا تورس در نقش یونیس پایوا، بازی خیره‌کننده‌ای ارائه می‌دهد که به اتفاق آرا مورد ستایش منتقدان قرار گرفته است. او با ظرافت، ترکیبی از شکنندگی و قدرت را به نمایش می‌گذارد؛ مادری که در عین غم و از دست دادن، به نمادی از شجاعت و ایستادگی تبدیل می‌شود. این اجرا به‌حدی تأثیرگذار است که تورس را نامزد جوایز متعددی، از جمله بهترین بازیگر زن در گلدن گلوب ۲۰۲۵ کرده است. فرناندا مونته‌نگرو نیز در نقش مکمل، عمق بیشتری به داستان می‌بخشد و همکاری دوباره این دو بازیگر با سالس، یادآور موفقیت ایستگاه مرکزی است.

نقاط قوت

بازیگری درخشان: فرناندا تورس با اجرای احساسی و قدرتمند خود، قلب تپنده فیلم است و به‌تنهایی بار عاطفی داستان را به دوش می‌کشد.

فیلمنامه قوی: نوشته موریلو هاوزر و هیتور لورگا، تعادلی بی‌نقص میان درام خانوادگی و نقد سیاسی برقرار می‌کند و از شعارزدگی دوری می‌جوید.

بازسازی تاریخی: توجه به جزئیات در بازنمایی فضای سیاسی و اجتماعی برزیل دهه ۱۹۷۰، به فیلم اصالت و عمق می‌بخشد.

تأثیرگذاری عاطفی: فیلم موفق می‌شود مخاطب را با سرنوشت شخصیت‌ها درگیر کند و احساس همدلی و نگرانی را برانگیزد.

نقاط ضعف

با وجود تحسین‌های گسترده، برخی منتقدان به بخش پایانی فیلم انتقادهایی وارد کرده‌اند. یک‌سوم انتهایی اثر، که تلاش‌های یونیس برای یافتن حقیقت و مقابله با رژیم را نشان می‌دهد، در مقایسه با دو بخش ابتدایی، کمی از ریتم می‌افتد و برخی آن را طولانی یا کش‌دار توصیف کرده‌اند. همچنین، در حالی که فیلم در ایجاد ارتباط عاطفی موفق است، ممکن است برای مخاطبانی که با تاریخ برزیل آشنایی ندارند، برخی جزئیات سیاسی گنگ یا ناکافی به نظر برسد.

واکنش‌ها و امتیازات

فیلم در جشنواره ونیز با تشویق ایستاده ۱۰ دقیقه‌ای مواجه شد که نشان‌دهنده محبوبیت آن میان تماشاگران است. در وب‌سایت IMDb امتیاز ۸.۶ از ۱۰ (بر اساس ۹۶ نقد) و در Metacritic میانگین ۵۸ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌دهنده تفاوت دیدگاه منتقدان حرفه‌ای و مخاطبان عام است. در Letterboxd نیز میانگین امتیاز ۷.۵ از ۱۰ را دارد که از استقبال خوب کاربران این پلتفرم حکایت دارد.

جمع‌بندی

من هنوز اینجا هستم فیلمی است که هم به‌عنوان یک درام خانوادگی تأثیرگذار و هم به‌عنوان یک بیانیه سیاسی قدرتمند عمل می‌کند. این اثر با تکیه بر کارگردانی استادانه والتر سالس، بازی درخشان فرناندا تورس و داستانی واقعی و تکان‌دهنده، نه‌تنها یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۲۴ محسوب می‌شود، بلکه شایستگی خود را برای حضور در رقابت‌های جهانی، از جمله اسکار، به اثبات رسانده است. اگر به داستان‌های انسانی در بستر تاریخ و مقاومت علاقه‌مند هستید، این فیلم تجربه‌ای عمیق و به‌یادماندنی خواهد بود.

با این حال، اگر به دنبال اثری با ریتم تندتر یا پایان‌بندی قاطع‌تر هستید، ممکن است برخی لحظات آن برایتان کند به نظر برسد. در مجموع، این فیلم نمونه‌ای برجسته از سینمای برزیل است که شایسته تماشا و تأمل است.

آیا فیلم I’m Still Here 2024 ارزش تماشا کردن دارد؟

بله، فیلم “من هنوز اینجا هستم” (I’m Still Here 2024) به کارگردانی والتر سالس قطعاً ارزش تماشا کردن دارد، به‌ویژه اگر به فیلم‌های درام زندگی‌نامه‌ای با عمق احساسی و مضامین سیاسی-اجتماعی علاقه‌مند هستید.

این اثر با بازی درخشان فرناندا تورس، داستان تکان‌دهنده و واقعی یک خانواده در دوران دیکتاتوری نظامی برزیل را روایت می‌کند و توانسته تحسین گسترده منتقدان و تماشاگران را در جشنواره‌هایی مثل ونیز به دست آورد.

نقاط قوتش مثل کارگردانی ظریف، فیلمنامه قوی و بازسازی دقیق تاریخی، آن را به تجربه‌ای تأثیرگذار تبدیل کرده که نه‌تنها شما را با سرنوشت شخصیت‌ها درگیر می‌کند، بلکه به تأمل درباره مقاومت و استقامت انسانی وامی‌دارد. موفقیت تجاری‌اش (با فروش ۲۹.۹ میلیون دلار در برابر بودجه ۱.۵ میلیون دلاری) و انتخاب به‌عنوان نماینده برزیل در اسکار ۲۰۲۵ هم گواهی بر کیفیت و جذابیتش است.

البته اگر دنبال فیلمی با ریتم خیلی سریع یا پایان‌بندی کاملاً جمع‌وجور باشید، ممکن است بخش پایانی آن کمی کند به نظرتان بیاید. اما در کل، این فیلم به‌خاطر قدرت روایت، بازیگری فوق‌العاده و پیام انسانی‌اش، اثری است که تماشایش نه‌تنها سرگرم‌کننده، بلکه غنی‌کننده خواهد بود. اگر حال‌وهوای چنین داستان‌هایی را دوست دارید، از دیدنش پشیمان نمی‌شوید!

مطلب مشابه: معرفی فیلم In the Lost Lands ( تیم بازیگری، داستان و نقد فیلمِ در سرزمین‌های گمشده)

اونیسی پایوا یک شخصیت واقعی از این فیلم!

همان‌طور که نوشتیم فرناندا تورس در نقش اونیسی پایوا ایفای نقش کرده است. ماریا لوکْرِسیا اِونیسی فاسیولا پایوا  وکیل و فعال برزیلی بود که با دیکتاتوری نظامی برزیل مبارزه کرد. پس از آنکه رژیم دیکتاتوری نظامی برزیل همسرش، روبنس پایوا (نماینده سابق فدرال) را بدون هیچ توضیحی ناپدید کرد، اونیسی مجبور شد برای تأمین زندگی خود و فرزندانش اقدام کند. او در دانشگاه مک‌کنزی در رشته حقوق تحصیل کرد و پس از فارغ‌التحصیلی، به یکی از چهره‌های برجسته دفاع از حقوق بشر تبدیل شد. او با پشتکار برای افشای اسناد محرمانه دیکتاتوری نظامی تلاش کرد و در ادامه، به یکی از مدافعان سرسخت حقوق بومی‌های برزیل تبدیل شد.

کارگردان این فیلم کیست؟

والتر سالس خالق این فیلم زیباست. والتر موریرا سالس جونیور کارگردان و تهیه‌کننده سرشناس و بین‌المللی برزیلی است. او یکی از موفق‌ترین فیلم‌سازان آمریکای لاتین بوده‌است. سالس با کارگردانی فیلم ایستگاه مرکزی (۱۹۹۸)، موفق به دریافت جایزه‌های زیادی از جمله گلدن گلوب بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان شد. او با آثار بعدی‌اش به‌ویژه فیلم خاطرات موتورسیلکت (۲۰۰۴) به موفقیت‌های بیشتری رسید.

سخن پایانی

ممنون که تا آخر همراه تاپ ناز بودید. ما امروز و در این مقاله سعی کردیم تا درباره فیلم من هنوز اینجا هستم در پرو نوشته و آن را به صورت کامل به شما عزیزان معرفی کنیم. اگر قصد تماشای این اثر را دارید؛ امیدواریم اطلاعات نوشته شده در این مقاله به درد شما بخورد.