کاریکاتوریست کیست و معروف ترین کاریکاتوریست ها کدامند؟
کاریکاتوریست یک هنرمند بصری است که در زمینه کشیدن آثار کارتونی که دارای نمونه واقعی هستند تخصص دارد. این نقاشی ها اغلب برای تفریح تبلیغ یا اظهار نظر سیاسی کشیده می شوند. به طور کلی می توان گفت که اصلی ترین هدف کاریکاتوریست کشیدن تصاویری است که مخاطب را می خنداند یا پیام های مهمی را منتقل می کند.
کاریکاتوریست باید بتواند شوخ طبعی و بانمکی رویکرد کنایی خود را در کار وارد کند. زیرا اثر وی علاوه بر اینکه جنبه فان و سرگرمی دارد باید دارای معنای خاصی نیز باشد و یک اتفاق جاری در جامعه را نیز به تصویر بکشد. معمولاً کاریکاتورها برای اتفاقاتی کشیده می شوند که مسائل بحث برانگیز روز هستند. این مسائل می توانند سیاسی دینی اقتصادی و غیره باشند.
فهرست موضوعات این مطلب
کاریکاتوریست کیست؟
فعالیت های کاریکاتوریست اگرچه جنبه فان دارد اما امروزه به عنوان یک شغل شناخته می شود. در این شغل یک فرد طرح هایی را می کشند که با کمک این طرح ها و نقاشی ها ایده های ذهنی خود را به مخاطب منتقل می کنند. بسیاری از این افراد شیوه سنتی و با استفاده از مداد و کاغذ طراحی های خود را می کشند و آن را چاپ می کنند.
اغلب آن ها طراحی های خود را با مداد کشیده و آن را در رایانه اسکن کرده و رنگ به آن اضافه می کنند. اما امروز اغلب کاریکاتوریست ها از نرم افزارهایی خاص و ابزارهایی ویژه برای کشیدن کاریکاتور استفاده می کنند.
تحصیلات مورد نیاز یک کاریکاتوریست
بسیار مهم است که هنرمندان در کنار هنری که دارند تحصیلات مربوطه را نیز داشته باشند. در فضای رقابتی امروز داشتن مدارک دانشگاهی بسیار مهم است و برای هنرمند یک ارزش محسوب می شود.
مدرک کارشناسی در هنرهای زیبایی طراحی، تبلیغات، انیمیشن یا گرافیک می تواند به یک فرد کاریکاتوریست کمک کند که رزومه خود را بسیار تقویت نموده و کارهایشان را حرفه ای‌تر کنند. به طور معمول کارفرمایانی که به دنبال نیروی کار می گردند علاوه بر کارها به روزنامه و تحصیلات افراد توجه می کنند.
علاوه بر تحصیلات دانشگاهی شرکت های دوره کارآموزی و فنی حرفه ای و مهارت آموزی نیز این حوزه‌ها مشغول به کار است و مدارک مربوطه را تقدیم افراد می کند. افرادی که دوست دارند به صورت حرفه ای در این حوزه کار کنند بهتر است یا مدرک فنی حرفه‌ای یا تحصیلات دانشگاهی آن را داشته باشند.
شغل کاریکاتوریست
کاریکاتوریست ها می توانند به دو صورت کار کنند. این افراد می توانند به صورت خویش فرما و آزاد کار کرده و کارهای خود را در هر جایی چاپ کنند. آن ها می توانند برای خود دفتر داشته باشند یا استودیو اجاره کنند. کار دیگری که کاریکاتوریست ها می توانند انجام دهند کشیدن کاریکاتور و طراحی برای کارفرمایان می باشد. کارفرمایانی که دارای شرکت های تبلیغاتی، شرکت های ساخت نرم افزار و انتشاراتی هستند اغلب به این افراد احتیاج دارند. در این حالت افراد ساعت های مشخصی از روز کار می کنند.
معمولا مکان فعالیت آن ها اغلب در شرکت ها می باشد. مواردی نیز به صورت پروژه ای کار می کنند و بعد از انجام پروژه آن را به شرکت مورد نظر ارائه می دهند. کاریکاتوریست ها اغلب درآمد خوبی دارند طبق آمار این خلاقان و هنرمندان در ایالت متحده در یک ماه در سال ۲۰۱۹ میلادی ۳۵ هزار دلار و در یک سال حدود ۷۵ هزار دلار درآمد داشته اند.
این رقم حالت میانگین و متوسط را نشان می دهد برخی از این هنرمندان وجود دارند که حتی بیشتر از این رقم نیز می توانند کار کنند.
رشد تقاضا برای شغل کاریکاتوریست
دفتر آمار نیروی کار در آمریکا در مورد کاریکاتوریست ها پیش بینی کرده است که رشد شغلی آن ها بسیار مناسب می باشد. رشد شغلی در این زمینه حاصل افزایش تقاضا برای تولید جلوه های ویژه و انیمیشن در بازی های رایانه ای و فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی می باشد. علاوه بر این رمان های گرافیکی نیز در میان مردم محبوبیت بسیاری دارند.
این محبوبیت موجب شده که فرصت جدیدی در اختیار کاریکاتوریست ها و طراحان قرار بگیرد. معمولا این رمان ها برای مخاطبان در تمام رده های سنی تولید می شوند و تمام کاریکاتوریست ها می توانند در این زمینه فعالیت کنند.
قابلیت های یک کاریکاتوریست حرفه ای
کاریکاتوریست باید در کنار قابلیت هنری مهارت فنی نیز داشته باشد. او باید بتواند استعداد طراحی را داشته و درک ابزار و رسانه های مربوط به حوزه کارتون و کاریکاتور را داشته باشد. این ابزارها شامل قلم و کاغذ و همچنین برنامه ها و نرم‌افزارهای کامپیوتری است که برای این شغل طراحی شده اند.
یک کاریکاتوریست باید بتواند شوخ طبعی را در کنار رویکرد کنایی خود به کار ببرد. زیرا این کار هم جنبه سرگرمی دارد هم باید به یک اتفاق جاری در جامعه واکنش نشان دهد. افرادی که به این شغل مشغول هستند باید استعداد نوشتن نیز داشته باشند. زیرا آن ها نه تنها طراحی می کنند بلکه باید بتوانند دیالوگ های جذابی برای نقاشی ها و کاریکاتورهایی که می کشند داشته باشند.
بسیاری از افراد عقیده دارند که یک کاریکاتوریست باید بتواند در کنار طراحی قلم فوق العاده ای داشته باشد. زیرا نمی توان طراحی خوب را در کنار یک نگارش بد قرار داد.
مسیر رسیدن به شغل کاریکاتوریست
برای تبدیل شدن به یک کاریکاتوریست افراد ابتدا باید استعداد این کار را داشته باشند. آن ها لازم نیست حتماً تحصیلات داشته باشند. بلکه می توانند به کمک ویدیوها، کتاب ها و ابزارهای آموزشی این حرفه را یاد بگیرند. اما اگر می خواهند به صورت حرفه ای در این حوزه کار کنند باید در یکی از شرکت های آموزشی، دانشگاه ها و یا موسسات مربوط به این رشته آموزش ببینند. این برنامه ها برای پیدا کردن کار در این شغل ضروری هستند.
به علاوه می توانند با جنبه های گوناگون کار کردن به عنوان یک کاریکاتوریست حرفه ای آگاه می کنند. همچنین می توانند رزومه فرد را قوی کرده تا بتواند در یک شرکت معتبر استخدام شود. معمولاً برنامه های آموزشی مربوط به این رشته در دانشگاه ها کمیاب هستند اما موسسات آموزشی آزادی وجود دارند که می توانند آن را آموزش داده و به افراد مدارک مربوطه را تحویل دهند.
معروف ترین کاریکاتوریست ها
معروف ترین کاریکاتوریست ویلیام هوگارت بود که در قرن ۱۸ میلادی زندگی می کرد. او دوست نداشت که به عنوان یک کاریکاتوریست در میان مردم شناخته شود. در واقع او عقیده داشت کارهایش بسیار جدی تر از کاریکاتورهایی است که قبل از او کشیده شده اند.
هوگارت سعی می‌کرد در طراحی ها و نقش های خود تمام چیزهای احمقانه و شیطانی که در انگلستان وجود دارد را به نمایش بکشد. او به ندرت چهره مردم را به صورت کاریکاتور می کشید. اما در تصاویر او آدم های خوب بد مست ها مردان و زنان کاملاً در تصاویر مشخص بودند.
هوگارد یک هنرمند بسیار بزرگ در زمینه کاریکاتور بود. او توانست به تمام دنیا نشان دهد که یک کاریکاتور تا چه اندازه می تواند دارای معنا و مفهوم باشد. بعدها هنرمندان دیگری برای نمایش زشتی ها و حماقت ها به ویژه در زمینه سیاست از این روش استفاده کردند. اونور دومیه یک هنرمند فرانسوی بود که تاثیرگذارترین و بهترین کاریکاتوریست قرن ۱۹ شناخته می شد. او با یادگیری شیوه لیتوگرافی و به انداختن یک نشریه کاریکاتور توانست رونق خاصی به این شغل ببخشد. آثار دومی کلاسیک ترین و جذاب ترین شیوه ترسیم کاریکاتور می باشد.
کاریکاتوریست های ایرانی
از جمله مهم ترین و حرفه ای ترین کاریکاتوریست های ایرانی می توان به توکا نیستانی و مسعود محرابی اشاره کرد. مسعود مهرابی اولین کاریکاتوریست ایرانی بود که توانست چندین نمایشگاه بسیار حرفه ای را در خارج از کشور برای کاریکاتورهایش برگزار کند. علاوه بر این او اولین فرد ایرانی بود که توانست جایزه بین المللی برای کاریکاتورهایش دریافت کند. یکی از مهم ترین جوایز او مدال نقره جشنواره کاریکاتور ژاپن و مدال برنز برلین می باشد. او صاحب امتیاز و مدیر مسئول ماهنامه فیلم سینمایی در ایران بود.
کاریکاتور چیست؟
کاریکاتور نوعی نقاشی است که یک سوژه جذاب و روز را به صورتی مضحک و خنده‌دار ترسیم می کند. کاریکاتور یک کلمه ایتالیایی است و از فعل کاریکاره به معنی بار کردن مشتق گرفته شده است. این هنر قبل از پیدایش روزنامه و حتی صنعت چاپ نیز در دنیا رایج بوده است.
در واقع می توان گفت که هنر کاریکاتور عمری به اندازه تاریخ مکتوب انسان ها دارد. اولین کاریکاتورهایی که مربوط به مسائل سیاسی و اجتماعی بودند در حفاری های شهر پمپی پیدا شدند.
این کاریکاتورها حدود ۱۹۰۰ سال پیش در زیر گدازه آتشفشانی دفن شدند. آن ها بر روی ستون های سنگی کنده شده بودند و در معرض دید مردم قرار داده می شدند. آگوستینو کاراچی یک نقاش ایتالیایی بود که برای سرگرمی خود و دوستانش تصاویری واقعی اما خنده دار می کشید.
کسانی که به کارگاه او می رفتند و از آثارش دیدن می کردند سوژه تصویری او برای کشیدن این طرح ها می شدند. او بازدید کنندگان خود را به صورت خوک، قاطر، سگ و حتی پارچ آب به تصویر در می آورد. گفته می شود آگوستینو اولین هنرمندی است که در حوزه کاریکاتور فعالیت داشته است.
انواع کاریکاتور
کاریکاتورها از لحاظ شکل و طراحی به چند دسته تقسیم می شوند. این طراحی ها شامل موارد زیر هستند.
کاریکاتور ساده
در یک کاریکاتور ساده طراح یا نقاش تناسب اعضای بدن و اشیا را تغییر می دهد و سعی می کند موضوع را با نمک و خنده‌دار جلوه دهد. به عنوان نمونه در نقاشی افراد بدن را بسیار کوچک و سرها را بسیار بزرگ طراحی می کنند. بلکه او یک ویژگی را در کاریکاتور خود بسیار برجسته و سایر ویژگی ها را ریز جلوه می دهد.
کاریکاتور هجایی
در این کاریکاتورها کاریکاتوریست ها علاوه بر تغییر عیب جویی و ریشخند کننده نیز هستند. معمولا برای کشیدن کاریکاتورهای سیاسی از طرح هجایی استفاده می شود.
طرح های کمیک
معمولاً صفحه فکاهی ژورنالیست‌ها از این طرح ها پر می باشند. هدف اصلی طرح های کمیک خنداندن خواننده های روزنامه یا مجله می باشند. این طرح ها اهداف تزیینی یا اجتماعی را دنبال نمی کنند و در مورد آن ها پیام خاصی ندارند.
طرح های ساده
طرح های ساده برای انتقاد و تفسیر کارها و فعالیت های روزانه مجلات و روزنامه ها مورد استفاده قرار می گیرند. در طرح های ساده اغلب مشکلات روز مورد توجه قرار می گیرند و در زبان طنز بیان می شوند.
طرح های فانتزی
این طرح ها مشابه طرح های کمیک هستند. اما در کشیدن آن ها کاریکاتوریست تخیل را به کار می برد. در واقع می توان گفت که تخیل نقش اساسی طرح های فانتزی می باشد.
کاربرد کاریکاتور
در ابتدای مقاله در مورد کاریکاتوریست ها و کاریکاتور و انواع آن توضیحاتی آورده شده است. اما بسیار جالب است که افراد بدانند کاریکاتور چه کاربردی دارد. کاریکاتور شناخته شده ترین طراحی و نقاشی است که توسط افراد کاریکاتوریست برای بیان اظهارات اجتماعی و سیاسی مورد استفاده قرار می گیرد.
اغلب کاریکاتوریست ها تصویرهایی واقعی و پرتره ایجاد می کنند. در حالی که برخی دیگر از آن ها فقط به ظاهر واقعی شخص توجه دارند. کاریکاتور معمولاً مبتنی بر اغراق عمدی کشیده می شود و اغراق مهم ترین ویژگی در کاریکاتور می باشد.
بسیار مهم است که یک کاریکاتوریست حرفه ای مواظب باشد در اغراق زیاده روی نکند. هزینه کشیدن کاریکاتور بسته به کاربرد آن و طرحی است که کشیده می شود.
کاریکاتور مربوط به کدام زیر شاخه هنر است؟
هنر دارای زیر شاخه های مختلفی می باشد این زیرشاخه ها شامل هنرهای زیبایی رشته های طراحی هنرهای تجسمی نقاشی و صدها شاخه دیگر هستند. کاریکاتور که یک هنر جذاب و جالب است در دسته هنرهای تجسمی جای می گیرد. در این هنر تکنیک ها و اصول خاصی وجود دارد که به عنوان پایه در نظر گرفته می شوند.
خود کاریکاتورها نیز دارای دسته بندی های مختلفی هستند و سوژه های مختلفی را دنبال می کنند. طراحی کاریکاتور در جامعه و هنر جایگاه بسیار مهمی دارد و در آن برای هدف های بسیار مهمی استفاده می شود.
دسته بندی کاریکاتور
همانطور که پیشتر گفته شد کاریکاتور به چندین شاخه و زیر شاخه تقسیم بندی می شوند. هر یک از این شاخه ها برای هدفی مشخص مورد استفاده قرار می گیرند. کاریکاتورها شامل کاریکاتورهای ادبی، سیاسی، موضوعی، چهره، کمیک، هیجانی، مطبوعی و نژادی هستند. این موارد در کنار هم هنر کاریکاتور را تشکیل می دهند. اساس و پیش زمینه اصلی تمام این موارد برجسته سازی یا اغراق می باشد.
