ژن یا محیط؟ نقش واقعی ژنتیک در ابتلا به سرطان
آیا ژنهای ما از پیش تعیین میکنند که روزی به سرطان مبتلا شویم؟ این سوالی است که دانشمندان سالها در تلاش برای پاسخ دادن به آن بودهاند. نقش ژنتیک در سرطان غیرقابلانکار است، اما تنها بخشی از ماجراست. تحقیقات نشان میدهد که حدود 5 تا 10 درصد از سرطانها مستقیماً به جهشهای ارثی در DNA مرتبط هستند، در حالی که بیش از 90 درصد موارد سرطان به دلیل جهشهای اکتسابی و عوامل محیطی مانند تغذیه، آلودگی، سبک زندگی، و مواجهه با مواد سرطانزا ایجاد میشوند.
با این حال، پیشرفتهای علمی در تست ژنتیک سرطان به ما این امکان را داده که بتوانیم خطرات احتمالی را پیشبینی کرده و اقدامات پیشگیرانه را زودتر آغاز کنیم. اگر میخواهید بدانید چطور میتوان از این اطلاعات برای محافظت از سلامت خود استفاده کرد، ادامه این مقاله را از دست ندهید.

ژن یا محیط؟ کدام یک در بروز سرطان موثرند؟
سرطان نتیجه تعامل پیچیدهای بین عوامل ژنتیکی و محیطی است. عوامل ژنتیکی شامل جهشهای ارثی هستند که میتوانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. از سوی دیگر، عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، اشعههای مضر، رژیم غذایی نامناسب و سبک زندگی ناسالم نیز میتوانند در بروز سرطان نقش داشته باشند. درک این تعاملات برای توسعه راهکارهای پیشگیری و درمان موثر ضروری است.
نقش ژنتیک در سرطان یک پیوندی ناگسستنی است!
تمامی سرطانها در اثر تغییرات ژنتیکی در سلولها به وجود میآیند. این تغییرات میتوانند ارثی باشند یا در طول زندگی فرد رخ دهند. حدود 5 تا 10 درصد از سرطانها ناشی از جهشهای ژنتیکی ارثی هستند که از والدین به فرزندان منتقل میشوند. برای مثال، جهش در ژنهای BRCA1 و BRCA2 خطر ابتلا به سرطان پستان و تخمدان را افزایش میدهد. تشخیص این جهشها از طریق آزمایشهای ژنتیکی میتواند به پیشگیری و تشخیص زودهنگام کمک کند.
یکی از آزمایشهای پیشرفته در این زمینه، چکاپ ژنتیک سلامت HealthX است. این تست یک پروفایل ریسک سلامتی دقیق و شخصیسازیشده بر اساس دادههای ژنتیکی فرد ارائه میدهد. با تحلیل واریانتهای ژنتیکی پیچیده مرتبط با بیماریها و شرایط مختلف، آزمایش ژنتیک سلامت دیدگاههایی درباره ریسکهای سلامتی که فرد ممکن است به آنها تمایل داشته باشد، ارائه میدهد. این اطلاعات برای اتخاذ انتخابهای بهتر سبک زندگی، بهبود مراقبتهای پیشگیرانه و همکاری مؤثرتر با حرفهایهای بهداشتی بینهایت ارزشمند است.
جهشهای ژنتیکی کلید درک سرطان هستند
جهشهای ژنتیکی به دو دسته اصلی تقسیم میشوند:
۱. جهشهای ارثی (ژرملاین): این جهشها در سلولهای جنسی وجود دارند و میتوانند به نسلهای بعدی منتقل شوند.
۲.جهشهای اکتسابی (سوماتیک): این جهشها در طول زندگی فرد و در سلولهای خاصی رخ میدهند و به ارث نمیرسند.
در جدول زیر، تفاوتهای کلیدی بین این دو نوع جهش آورده شده است:
ویژگی | جهشهای ارثی (ژرملاین) | جهشهای اکتسابی (سوماتیک) |
محل وقوع | در سلولهای جنسی (اسپرم یا تخمک) | در سلولهای سوماتیک (غیرجنسی) |
قابلیت انتقال | قابل انتقال به نسلهای بعدی | غیرقابل انتقال به نسلهای بعدی |
زمان وقوع | قبل از لقاح و در طی تشکیل گامتها | در طول زندگی فرد و به دلیل عوامل محیطی یا خطاهای سلولی |
نقش در سرطان | مسئول حدود 5 تا 10 درصد از سرطانها؛ افزایش ریسک ابتلا به انواع خاصی از سرطانها | مسئول اکثر سرطانها؛ معمولاً به دلیل قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی یا سبک زندگی ناسالم |
درک این تفاوتها برای توسعه راهکارهای پیشگیری و درمان موثر ضروری است. برای مثال، افرادی که دارای جهشهای ژرملاین هستند، ممکن است نیاز به غربالگریهای منظم و اقدامات پیشگیرانه داشته باشند، در حالی که پیشگیری از جهشهای سوماتیک بیشتر بر تغییرات سبک زندگی و کاهش قرار گرفتن در معرض عوامل خطر محیطی متمرکز است. با آگاهی از نقش ژنتیک در سرطان و انجام اقدامات پیشگیرانه، میتوان خطر ابتلا به این بیماری را کاهش داد و در صورت بروز، آن را در مراحل اولیه تشخیص داد.

ژنهای سرکوبگر تومور و انکوژنها، نقشهای متضاد در سرطان ایفا میکنند
ژنهای سرکوبگر تومور و انکوژنها دو دسته اصلی از ژنها هستند که در تنظیم رشد و تقسیم سلولی نقش دارند و تغییرات در آنها میتواند منجر به سرطان شود.
ژنهای سرکوبگر تومور (Tumor Suppressor Genes) ژنهایی هستند که با کنترل رشد و تقسیم سلولی، از تشکیل تومور جلوگیری میکنند. این ژنها مانند ترمزی عمل میکنند که مانع از تکثیر غیرقابلکنترل سلولها میشود. در صورت جهش یا غیرفعال شدن این ژنها، کنترل رشد سلولی از بین میرود و احتمال تشکیل تومور افزایش مییابد. برای مثال، ژن TP53 که پروتئین p53 را کد میکند، در بیش از 50% سرطانها دچار جهش میشود و نقش مهمی در جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی دارد.
انکوژنها (Oncogenes) نسخههای تغییریافتهای از ژنهای طبیعی به نام پروتو-انکوژنها هستند که در حالت عادی به رشد و تقسیم سلولی کمک میکنند. زمانی که پروتو-انکوژنها دچار جهش یا تغییرات دیگری میشوند، به انکوژن تبدیل شده و باعث تحریک رشد و تقسیم غیرقابلکنترل سلولها میشوند. به عنوان مثال، ژن HER2 در برخی از سرطانهای پستان بیشفعال شده و منجر به رشد سریع سلولهای سرطانی میشود.
تفاوت اصلی بین این دو دسته ژن در نقش آنهاست؛ در حالی که ژنهای سرکوبگر تومور با محدود کردن رشد سلولی از سرطان جلوگیری میکنند، انکوژنها با تحریک رشد سلولی میتوانند به توسعه سرطان کمک کنند.
سندرمهای ژنتیکی مرتبط با سرطان را بشناسید
برخی از جهشهای ژنتیکی ارثی میتوانند منجر به افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان شوند. این شرایط به عنوان سندرمهای ژنتیکی مرتبط با سرطان شناخته میشوند.
در جدول زیر، نمونههایی از این سندرمها و ژنهای مرتبط با آنها آورده شده است:
سندروم ژنتیکی | ژن مرتبط | سرطانهای مرتبط |
سندرم لینچ | MLH1, MSH2 | سرطان کولورکتال، آندومتر، تخمدان، معده، روده کوچک، کبد، مجاری ادراری، مغز و پوست |
سندرم Li-Fraumeni | TP53 | سرطان پستان، مغز، استخوان (استئوسارکوم)، آدرنال و سایر سرطانها |
سندرم Cowden | PTEN | سرطان پستان، تیروئید، آندومتر و کلیه |
سرطان پستان و تخمدان ارثی | BRCA1, BRCA2 | سرطان پستان، تخمدان، پروستات و پانکراس |
پلیپوز آدنوماتوز خانوادگی | APC | سرطان کولورکتال، معده، روده کوچک و لوزالمعده |
تشخیص این سندرمها از طریق تست ژنتیک سرطان امکانپذیر است و میتواند به پیشگیری و تشخیص زودهنگام کمک کند.

راهکارهای پیشگیری برای افراد با ریسک ژنتیکی بالا
افرادی که دارای جهشهای ژنتیکی مرتبط با افزایش خطر سرطان هستند، میتوانند با اتخاذ راهکارهای زیر، خطر ابتلا را کاهش دهند:
- غربالگری منظم: انجام معاینات و تستهای منظم برای تشخیص زودهنگام سرطان.
- تغییر سبک زندگی: پرهیز از مصرف دخانیات، تغذیه سالم و فعالیت بدنی منظم.
- مشاوره ژنتیک: مشورت با متخصصان ژنتیک برای درک بهتر ریسکها و گزینههای پیشگیری.
- دارودرمانی پیشگیرانه: استفاده از داروهایی که میتوانند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهند.
- جراحی پیشگیرانه: در برخی موارد، برداشتن بافتهای در معرض خطر قبل از توسعه سرطان.
این اقدامات میتوانند به کاهش قابلتوجه خطر ابتلا به سرطان در افراد با ریسک ژنتیکی بالا کمک کنند.
آزمایشهای ژنتیکی؛ بهترین ابزار برای تشخیص ریسک ابتلا به سرطان
آزمایشهای ژنتیکی با شناسایی جهشهای مرتبط با افزایش خطر سرطان، امکان تشخیص زودهنگام را فراهم میکنند. یکی از این آزمایشها، تست سلامت ژنتیک HealthX مجموعه مای اسمارت ژن است که پروفایل ریسک سلامتی دقیق و شخصیسازیشدهای بر اساس دادههای ژنتیکی فرد ارائه میدهد. با تحلیل واریانتهای ژنتیکی پیچیده مرتبط با بیماریها و شرایط مختلف، HealthX دیدگاههایی درباره ریسکهای سلامتی که فرد ممکن است به آنها تمایل داشته باشد، ارائه میدهد. این اطلاعات برای اتخاذ انتخابهای بهتر سبک زندگی، بهبود مراقبتهای پیشگیرانه و همکاری مؤثرتر با حرفهایهای بهداشتی بینهایت ارزشمند است.
نقش ژنتیک در سرطان و اهمیت آگاهی
تحقیقات علمی ثابت کرده است که سرطان همیشه نتیجه یک سرنوشت از پیش تعیینشده نیست. در حالی که برخی افراد جهشهای ژنتیکی ارثی دارند که احتمال ابتلا به سرطان را افزایش میدهد، بسیاری از سرطانها به دلیل جهشهای اکتسابی در طول زندگی ایجاد میشوند. بنابراین، دانستن نقش ژنتیک در سرطان به این معنا نیست که مبتلایان به جهشهای ژنتیکی محکوم به سرطان هستند، بلکه فرصتی برای پیشگیری هوشمندانه است.
تست ژنتیک سرطان ابزاری قدرتمند برای شناسایی افراد در معرض خطر است. به عنوان مثال، مطالعات نشان داده است که افرادی که حامل جهشهای BRCA1 و BRCA2 هستند، تا 72٪ بیشتر در معرض خطر سرطان پستان قرار دارند. اما افرادی که آگاهانه سبک زندگی خود را تغییر دادهاند، از جمله رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی و غربالگریهای منظم، توانستهاند بهطور قابلتوجهی این خطر را کاهش دهند. چکاپ ژنتیک سلامت امکان شناسایی زودهنگام عوامل خطر را فراهم میکنند. با مراجعه به مراکز معتبری مانند مای اسمارت ژن، میتوان این تستها را انجام داد و برنامهای پیشگیرانه برای سلامت خود تنظیم کرد.