اطلاعات علمی درباره فضا؛ دانستنی ها و مقاله جالب درباره فضا

یکی از عجیب ترین بخش های جهان هستی به فضا تعلق دارد که رازهای بی شماری در آن نهفته است. البته تاکنون علم بشر نتوانسته راهی برای آنها پیدا کند و حقایق کیهان به قدری پیچیده می باشد که برای شنونده ترسناک به نظر می رسد.

برای مثال در سیاره ونوس هر روز به قدری طولانی است که با یک سال زندگی در زمین برابری می کند. همچنین سیاره زهره یا ونوس از یک محور چرخشی خیلی آهسته برخوردار بوده که برای تکمیل یک روز خود به 243 روز زمین نیاز دارد. در حالت کلی مدار زهره یا ونوس در اطراف سیاره خورشید حدودا 225 روز زمین طول می کشد.

دانشتی های جالب در مورد کهکشان آندرومدا در فضا

یکی از دانستنی های جالب و علمی درباره فضا همان کهکشان آندرومدا است که با سرعت 110km/s به کهکشان راه شیری نزدیک می شود. البته منظومه شمسی ما در این کهکشان قرار دارد. در نهایت کهکشان آندرومدا و کهکشان راه شیری جهت تشکیل کهکشان غول پیکر با شکل بیضی با همدیگر برخورد خواهند نمود.

همچنین ماه به احتمال زیاد تکه ای از زمین بوده و زمانی که زمین تقریبا سیاره جوان بود یک جسم بزرگ با برخورد کرد. در نتیجه این برخورد یک تکه از زمین را با هدف ایجاد ماه تفکیک کرد که در اثر کشش گرانشی پروسه چرخ به دور سیاره زمین را آغاز نمود. ناگفته نماند بزرگترین استروئید کیهان از پهنای 965km برخوردار است.

حقیقت جالب در مورد فضا

یکی از اطلاعات علمی درباره فضا این است که هیچ نوع صدایی شنیده نمی شود. پس هیچ راه یا واسطه ای جهت سفر و با هدف شنیده شدن موجود نمی باشد. البته امواج رادیویی در فضا قابل دریافت و ارسال هستند. همچنین سیاره مریخ این قابلیت را دارد که هر فردی در آن زندگی کند. زیرا در بین همه سیارات منظومه شمسی علاوه بر زمین، سیاره مریخ جزو کراتی بوده که مهمان نوازی بیشتری جهت زندگی دارد. ناسا در سال 1986 موفق به کشف فسیل در صخره های مریخ شد که به موجودات زنده میکروسکوپی تعلق داشت و نشانه از وجود حیات در این سیاره است.

مطلب مشابه: اطلاعات علمی در مورد خورشید | تحقیق در مورد خورشید برای دانش آموزان

ونوس گرم ترین سیاره منظومه شمسی

یکی از گرم ترین سیارات منظومه شمسی، ونوس است که بازده دمایی آن به طور میانگین تقریبا 450 درجه سانتی گراد می باشد. با وجود چنین دمایی نزدیکترین سیاره به خورشید همان عطارد است و ونوس دورتر از این سیاره شعله ور می باشد. البته عدم وجود اتمسفر باعث نوسان مداوم دمای هوا می شود. همچنین تعداد ستاره های موجود در فضا مشخص نبوده که دلیل عدم تشخیص آنها، وسعت زیاد کیهان است. بنابراین در حال حاضر ستاره شناسان و دانشمندان موفق به کشف 200-400 میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری شده اند.

ناگفته نماند لباس مناسب سفر به کیهان تقریبا 12 میلیون دلار قیمت دارد که 70% این هزینه به مواردی همچون ماژول کوله پشتی تعلق می گیرد.

نام سیاره زهره یا ونوس از الهه رومی عشق الهام گرفته شده که جهنمی ترین سیاره فضا به شمار می رود. همچنین فشار جوی در این سیاره 90 برابر سیاره زمین بوده و باران اسید سولفوریک بدون توقف در حال بارش است. اگر این باران برای چند لحظه با روی انسان ببارد و به ریه ها نفوذ کند مرگ آور خواهد بود. پس سیاره ونوس مکانی برای زندگی و بقای انسان ها نمی باشد.

نوترون متراکم ترین و باریک ترین سیاره منظومه شمسی

نوترون جز باریک ترین و متراکم ترین ستاره در فضا است و دارای شعاعی حدود 10 km می باشد. همچنین چندين برابر سیاره خورشید نیز حجم دارد و به محض تولد با سرعت 600-712 بار در ثانیه می چرخد. البته چنین چرخش پرسرعتی دلایل فیزیکی داشته و بر اثر انفجار ستاره ابرنواختر ایجاد می گردد.

یکی از دنباله دارهای معروف کیهان به ادموند هالی تعلق دارد که در سال 1705 با کمک فردی ا همین نام کشف شد. این سیاره هر 76 سال یک بار قابل رویت می باشد و برای بار آخر در سال 1986 دیده شد.

سرعت نور در فضا

همه افراد تمایل دارند برای یک بار هم شده با سرعت نور در فضا پرواز کنند که این سرعت 299.792.458 m/s است. البته واقعیت از جذابیتی که در تصور هر فردی می گنجد کاملا دور بوده و مهلک تر به نظر می رسد. زیرا هنگامی که شی با سرعت نور در حرکت باشد و در صورت برخورد، اتم های هیدروژن را خیلی سریع به ذرات رادیواکتیو تغییر شکل می دهد.

چنین عملیاتی خدمه یک سفینه فضایی و تشکیلات الکترونیک را به آسانی در ظرف چند ثانیه ناپدید و نابود می نماید. بنابراین فقط چند حلقه بلاتکلیف و شناور از گاز هیدروژن در کیهان می توانند اطلاعات تولید شده توسط رایانه های از رادیواکتیو از طریق برخورد دهنده های هادرونی عظیم داشته باشد. ناگفته نماند که این برونداد با پرتو پروتون یکسان است.

مطلب مشابه: دانستنی های عجیب و خفن + مطالب و نکات جالب علمی

ماه زیباترین سیاره در فضا

یکی دیگر از سیارات موجود در فضا همان ماه است که اطلاعات علمی متعددی درباره آن وجود دارد. این سیاره در طول یک سال تقریبا 4cm با زمین فاصله می گیرد. البته چنین شرایط در اوایل جدی به نظر نمی رسد که مرور زمان و در آینده نه چندان دور عوارض خود را روی زمین نشان می دهد. البته ماه از حرکت مارپیچی برخوردار بوده و بایستی زمین از میدان گرانشی کافی جهت جلوگیری از این حرکت در کیهان برخوردار باشد. زیرا اگر چنین شرایطی بر زمین حاکم شود هر روز در سیاره ما به اندازه یک ماه طولانی خواهد بود. در نهایت نیز قفل شدن جریان جزر و مد در اقیانوس ها را به دنبال خواهد داشت.

سیاه چاله ها

سیاه چاله ها در واقع از مرگ ستاره های عظیم جثه تشکیل می شوند و بخش های فوق متراکم در فضا می باشند. همچنین کشش گرانشی فوق العاده ای داشته که با در دام انداختن نور منجر به ناهمگونی در زمان می گردند. البته تنها یک سیاه چاله در ابعاد کوچک در کیهان می تواند سیاره ها را از مدار خارج نماید و خورشید را تکه تکه کند.

اگر این موضوع به اندازه کافی خوف انگیز نبوده ساکنین زمین این را بدانند که سیاه چاله ها در هر ثانیه می توانند میلیون ها کیلومتر به دور خود بچرخند یا پیچ و تاب بخورند. در نتیجه آثاری از ویرانی به دنبال خود برجای می گذارند.

اشعه گاما

از جمله قدرتمندترین انفجار در سراسر جهان به انفجار اشعه گاما اختصاص دارد که بسیار شدید می باشد. این نوع انفجارها ناشی از تشعشع الکترومغناطیسی در بازه زمانی یک هزارم ثانیه انرژی معادل تمام انرژی خورشید را حمل می کنند. بنابراین در صورت برخورد یکی از این اشعه ها به زمین در کسری از ثانیه می تواند اتمسفر اوزون را نابود نماید. البته برخی از دانشمندان معتقدند که انقراض 440 میلیون سال پیش به یکی از انفجارهای ناشی از اشعه گاما در زمین مرتبط است.

جاذبه صفر

جاذبه صفر یا همان میکرو گرانشی بر فضا حاکم می باشد و این رویداد زمانی اتفاق می افتد که یک شی در وضعیت سقوط آزاد قرار گرفته و کاملا بی وزن است. همچنین شناور بودن اجسام به ویژه انسان ها در فضا امری جالب است. ولی در بلند مدت اثرات جسمی و ذهنی مخربی بر روی انسان ها می گذارد.

جوشکاری سرد

گازهای جو بر روی کره زمین با فلزها واکنش می دهند که منجر به ایجاد لایه بسیار نازکی از اکسیداسیون می شوند. البته خلاء موجود در کیهان بدون اتمسفر بوده و قادر به انجام اکسیداسیون روی فلزها نمی باشد. همین امر یک واکنش جالب به نام واکنش جوشکاری سرد را به دنبال دارد. پس در چنین شرایطی دو فلز که از این ساختار مولکولی یکسان برخوردار بوده روی هم فشرده می شوند و برای همیشه به هم جوش می خورند.

در حالت کلی مرتب و تمیز به نظر می رسند، ولی مشکلاتی در ماهواره اولیه ایجاد می نمایند و تعمیرات داخل منظومه شمسی را تزویر می نمایند.

سیاره های سرکش

سیاره های سرکش زمانی سیستم سیاره ای شان شکل می گیرد پروسه رهاسازی آنها در فضا آغاز می گردد. همچنین پیکرهای سیاره ای می توانند در کیهان آزادانه بگردند و هر چیزی در مسیر عبورشان را نابود نمایند. زیرا این سیاره قادر به چرخش دور خورشید نبوده و از دمای سردی برخوردار هستند.

طبق نظریه برخی دانشمندان این سیاره ها به دلیل عایق یخی و هسته های مذاب دارای اقیانوس های زیرزمینی گسترده ای هستند که دارای شرایط حیات زندگی می باشند. البته سیاره های سرکش به سیاره های پرسه زن نیز معروف هستند.

مطلب مشابه: دانستنی های علمی در مورد فضا + اطلاعات جالب و تحقیق در مورد فضا

زمان سفر به فضا چقدر است؟

ماه نشین آپولو 11 در سال 1969 حدود 3 روز به طول انجامید تا بر روی ماه فرود آمد. البته از آن زمان به بعد فناوری به سرعت در حال پیشرفت می باشد و انتظار می رود که فضانورد در بازه زمانی 7-9 ماه به سیاره مریخ برسد. این زمان برای فرود به سیاره پلوتون تقریبا 10 سال تخمین زده شده است.

همچنین فاصله ها بیرون از منظومه شمسی شدیدتر هستند. برای مثال اگر فضانورد با سرعت نور به آلف سنتوریون (نزدیک ترین ستاره) سفر کند به 4 سال زمان نیاز دارد. ناگفته نماند که رفتن به مرکز کهکشان راه شیری 100000 سال و یا بیشتر به طول می انجامد.

دمای شدید در فضا چقدر است؟

کیهان نوردان با توجه به اینکه در کدام بخش فضا قرار دارند به احتمال زیاد خود را در شرایط سخت می یابند. زیرا دمای گرمای منتشر شده از یک ابرنواختر به 50 میلیون درجه سلسیوس می رسد که معادل 5 بار انفجار هسته ای است. عکس نیز وجود داشته و دمای پس زمینه منظومه شمسی به منفی 270 درجه سلسیوس می رسد و تنها مقدار خیلی کمی از صفر مطلق گرم تر است.

میزان تاریکی در فضای چقدر است؟

واهمه از تاریکی فقط برای بچه ها صدق نکرده و این یک صفت تکاملی می باشد که هر فرد جهت محافظت از خود در مقابل خطرات در کمین از خود نشان می دهد. البته تنها دلیلی که فرد بزرگسال از تاریکی نمی ترسد این است که احتمال وجود هیولا در زیر تخت خیلی کم می باشد. ولی تاریکی در فضا از یک خلاء کشف نشده خبر می دهد که بی نهایت ادامه دارد. بنابراین ترس از خطراتی که از محدوده دید انسان خارج است یک واکنش طبیعی و قابل درک می باشد.

مگنتار یا همان ستاره مغناطیسی

مگنتار در واقع ستاره های نوترونی متراکم و بی نهایت می باشند که یک ستاره کامل محسوب می شوند. همچنین تصادف آنها با کره ای به عرض 15 مایل صورت گرفته است. وزن مگنتار به گونه ای است که یک قاشق چایخوری از آن با 900 هرم بزرگ جیزه برابری می کند. ستاره های مغناطیسی دارای قوی ترین میدان مغناطیسی در جهان می باشند که به محض نزدیکی با اشیاء مختلف، آنها را از هم می شکافند.

آتروفی عضلانی اسکلتی

حفظ برخی از حرکات ورزشی روی زمین از سخت های زیادی برخوردار است که اگر این حرکات در فضا و با جاذبه صفر صورت گیرد قطعا دشوارتر خواهد بود. همچنین کیهان نوردانی که جهت بازدید به ایستگاه بین المللی فضایی سفر می کند با گذشت 6 هفته در کیهان شاهد نشانه هایی از آرتروز عضلانی می باشند. البته وجود چنین شرایطی به دلیل تناسب اندام سخت و سفت و یک برنامه سلامتی است.

مطلب مشابه: اطلاعات علمی درباره سیاره ها؛ دانستنی های جالب درباره سیاره های منظومه شمسی

ماده تاریک (انرژی تاریک)

انسان های اطلاعات خیلی کمی در مورد جهان و پیرامون خود دارند و تنها بر 5% این اطلاعات مسلط هستند. پس 95% دیگر به انرژی تاریک یا ماده تاریک تعلق دارد. زیرا یک چهارم جهان را ماده تاریک تشکیل می دهد که قابل رویت یا در دسترس نیست. ولی به دلیل اثراتی که روی رفتار محیط پیرامون خود می گذارد بایستی وجود داشته باشد. همچنین باقی جهان همان ماده تاریک یا انرژی تاریک بوده که بخش گسترده ای از ماهیت حقیقی آن کاملا ناآشنا است. در حالت کلی انرژی تاریک در گسترش جهان نقش حیاتی ایفا می کند.

تابش زمینه

میدان مغناطیسی و اتمسفر زمین از انسان ها در مقابل یک چیز زننده و تند تحت عنوان تابش محافظت می نمایند. زیرا ذرات الکترومغناطیسی، بادهای خورشیدی و پرتوهای کیهانی در جهان هستی نفوذ می کنند. در نتیجه فضانوردان هنگام سفر بین مریخ و زمین هر 5-6 روز یک بار باید یک سی تی اسکن دریافت نمایند. پس کیهان نوردی که پیش از رسیدن به فضا و در طول سفر به بیماری تابش دچار نشود، بدون شک در طول عمر خود با بیماری سرطان شدید مواجه نمی گردد.

خورشید در حال گسترش

سیاره خورشید به طور مدام جهت ترکیب هلیوم و هیدروژن برای حفظ تشعشع از همجوشی استفاده می کند. البته هیدروژن این سیاره بی پایان نبوده و زمانی که به اتمام برسد، خورشید روز به روز داغ و داغ تر می شود. پس این افزایش دما آنقدر ادامه می یابد تا جو زمین به طور کامل بسوزد و به کلی از بین برود. اقیانوس ها نیز به طور کلی تبخیر می شوند. سپس خورشید به سمت بیرون گسترش یافته و به یک ابر غول ترسناک و سرخ رنگ مبدل می گردد و برای همیشه زمین را در منظومه شمسی محو می نماید.

فرا نو اختر

اترژی ابر نو اخترها نسبت به نواخترهای استاندارد تقریبا 100 برابر بزرگتر می باشد. این فرانواخترها انفجارات قدرتمندی محسوب می شوند که زمان مرگ یک ستاره بزرگ رخ می دهند. البته عواملی که یک ستاره را به فرانواختر مبدل می نمایند به یک بحث طولانی و علمی نیاز دارند. زیرا هنوز مشخص نیست که چنین عواملی همان ستاره نوترونی است یا یک سیاهچاله. همچنین منبع انفجارهای اشعه گاما همان نواخترها هستند که خیلی روشن بوده و با وجود فاصله میلیون ها سال نوری با تلسکوپ قابل رویت می باشند.

ارتعاشات مغناطیسی

فضا به طور کلی یک خلاء کامل می باشد. پس زمانی که یک کیهان نورد خارج از زمین قرار می گیرد متوجه هیچ نوع صدایی نمی شود. البته فکر سکوت کامل به خودی خود در ذهن نمی گنجد و دیوانه کننده به نظر می رسد. ولی نشنیدن صدا در کیهان از این موضوع خبر نمی دهد که هیچ گونه صدایی در آنجا وجود ندارد. زیرا در منظومه شمسی گازی وجود نداشته و نمی توان از حضور امواج صوتی در این محیط گسترده و وسیع خبر داد.

همچنان در کیهان صداها به کمک ارتعاشات الکترومغناطیسی انتقال می یابند. همچنین ناسا به کمک اجسام آسمانی منتخب در کیهان از این نوع ارتعاشات را ضبط نموده و دوباره آنها را پخش می نماید. همین امر منجر به کشف بعضی از اثرات ترسناک علمی تخیلی می شود که واقعا وحشتناک است.

مطلب مشابه: دانستنی در مورد زمان + حقایق خواندنی در مورد زمان + تحقیق در مورد وقت و زمان

هر چیزی می تواند شما را بکشد

فضا جایی برای اشتباه نبوده و کوچکترین اشتباه ها مرگ کیهان نورد را به دنبال دارد. برای مثال تا به حال 430 فرد به کیهان سفر کرده اند که از این تعداد 18 نفر به کره زمین باز نگشته اند. البته فناوری پروازهای منظومه شمسی بسیار پیشرفته کرده که جای امنی را برای عاشقان کیهان فراهم نموده است.

همچنین در سال 1970 افرادی به کیهان سفر کردند که 30% آنها مردند. ناگفته نماند که دورترین جایی که تا به امروز انسان به آن سفر کرده است کره ماه می باشد. سفر به سیاره مریخ نسبت به ماه 10 برابر خطرآفرین تر است و فراتر از آن در توانایی ها و ظرفیت های انسان نمی گنجد.

اتساع زمانی

فرض بر این است که یک کیهان نورد با سرعت نور به فضا سفر می کند و فرد دیگری روی زمین و در حالت سکون قرار دارد. مطابق نظریه فضایی انیشتین، کیهان نورد نسبت به فرد ساکن، زمان کندتری را تجربه می نماید. با این وجود تفاوت زمانی که بر هر دو نفر می گذرد قابل درک نیست. پس زمانی که کیهان نورد به زمین باز می گردد در صورتی که برای چند سال در منظومه شمسی مانده باشد تنها بازه کمی از سن وی گذشته است. همین اصل تحت عنوان اتساع زمان از آن نام برده می شود. البته ارتقاء فناوری در شناخت منظومه شمسی ضروری بوده تا انسان اجازه دهد هنگام سفر به فضا از سرعت کافی برخوردار باشد.

ستارگان فوق سریع

ستارگان فوق سریع از برخورد بسیار نزدیک با یکی از سیاه چاله ها تشکیل می شوند. این ستاره ها با خروج از منظومه خود و با سرعت موشکی حدود 2 میلیون مایل در هر ساعت به فضای بین کهکشانی راه می یابند. البته بیشتر ستارگان فوق سریع که تا به حال شناسایی شده اند جرم و اندازه ای شبیه خورشید دارند. همچنین از لحاظ نظری می توانند هر اندازه ای را دارا باشند تا جایی که به سرعت های غیر باورکردنی برسند.

مطلب مشابه: سیاه چاله چیست | مقاله و تحقیق در مورد سیاه چاله ها و دانستنی های جالب

شراره خورشیدی

سیاره خورشید به غیر از آفتاب سوختگی، میلیاردها سال است که نور و گرما را برای انسان ها و این کره خاکی فراهم می نماید. البته این ستاره محلی یک میامسا گسترده از پلاسمای تابان می باشد که به صورت تصادفی از تشعشع خورشیدی انفجارهای عظیمی پرتاب می کند. این شراره ها به طور مستقیم حیات سیاره زمین را تهدید نمی کنند ولی باعث ایجاد پالس های الکترومغناطیسی می شود که شبکه های برق از بین می برد. سپس با ایجاد اختلال در سیستم ارتباطات رادیویی به طور کلی فناوری را از کار می اندازد.

افت فشار

همانگونه که قبلا اشاره شد هیچ هوایی در فضا وجود ندارد و به حبس نفس در مدت طولانی نیاز است. زیرا بدن انسان به شرایط و فشار جو زمین وقف داده شده و زمانی که سوار هواپیما می شود یا در جاده های کوهستانی سفر می کند صدایی در گوش خود حس می نماید. پس اگر کیهان نورد بعد از رسیدن به فضا از سفینه خود خارج شود آب بدن وی به جوش آمده و تبخیر می شود. سپس بدن بزرگ شده و پر از هوا می شود تا جایی که می ترکد. بنابراین پوشیدن لباس فضانوردی برای افرادی که می خواهند به کیهان سفر کنند ضروری است.

مه رمب (مه گسست)

یک روز باید همه چیز به پایان برسد که این موضوع در مورد فضا نیز صدق می کند. طبق نظریه دانشمندان به احتمال زیاد پایان جهان قطعی است ولی چگونه این اتفاق به وقوع می پیوندد یک سوال مبهم است. البته طبق نظریه رایج مه رمب همه نیروهای گرانشی در جهان هستی به نهایت خود می رسند و کل جهان را از وسعت و گستردگی باز می دارند.

سپس به درون خود جمع نموده و قبل از نابودی کامل در نیستی به یک نقطه بی نهایت کوچک مبدل می گردند. نظریه مه گسست نیز از گسترش جهان تا جایی خبر می دهد که جاذبه از بین برود و کیهان از هم فرو پاشد. همچنین ذرات داخل اتم از یکدیگر دور شده و شناور می گردند.